Maandag kwam ik toe in Darwin, eindelijk nog eens in een stad. Dat voelde wel vreemd moet ik zeggen. Ik checkte in in het motel/appartement dat ik op voorhand geboekt had en ging daarna naar Wooly's, de winkel. Ik was even overweldigd door alle producten, wetende dat ik drie maand lang enkel de drystore gewend was met maar één rayon! Kaas, salami, veel fruit, ik kon me nog eens uitleven en kopen wat ik wou! Ja, ik heb mezelf even uitgeleefd!

Later die dag nam ik de bus om de stad te gaan verkennen. Het is hier meer een groot dorp dan een stad, perfect om te acclimatiseren na het cattlestation. Helaas is hier niet al te veel te doen. De krokodillen zijn hier een echte attractie dus ik boekte een VIP-toer in Crocosaurus Cove, het reptielencentrum, voor de volgende dag zodat ik krokodillen kon voederen. Leuk om eens crocs te kunnen zien, in plaats van crocks... De rest van de dag vulde ik met rondstruinen. Ik ging redelijk vroeg naar m'n appartementje om eens gewoon lekker lui in de zetel te hangen en een film te zien!

De volgende dag ging ik dan terug naar de cove om de toer te volgen. Ik was wat vroeg en besloot om te gaan winkelen. Ik had een nieuwe handtas, bikini en flipflops nodig aangezien die van mij nog maar met haken en ogen aan elkaar hingen... En natuurlijk kocht ik alles buiten dat... Ach ik had nog tijd om die items te kopen!

De krokodillen voederen was heel tof, ik kreeg een hele rondleiding, mocht babykrokodillen, salamanders en slangen vasthouden en natuurlijk krokodillen eten geven. Burt, de krokodil die in Crocodile Dundee meespeelde, was zo enthousiast over z'n stukje kip dat ik bijna over de reling werd gesleurd. Serieus wat kracht zit er achter die beesten! 3.5 ton bijtkracht om correct te zijn!

Na de toer ging ik een hapje eten en ze hadden toch wel krokodillenschnitzel op de menu zeker! Dat moest ik eens geprobeerd hebben! Was eigenlijk helemaal niet slecht, smaakte naar iets tussen kip en vis in. Ik babbelde wat met een lokale Australiër met een Stella erbij en dan besloot ik terug naar m'n motel te gaan. Darwin is erg warm, heel humid, ik snakte naar een koude douche. Ik wou die avond een stapje in de wereld zetten, maar volgens de lokale Australiër zou er donderdag, vrijdag en zaterdag meer te doen zijn. Aangezien ik vrijdag zou vertrekken, was donderdagavond dus de enige optie.

Woensdag trok ik naar the Waterfront, een stukje zee dat afgezet is zodat je er kan zwemmen zonder ledematen aan krokodillen en haaien te verliezen. Ik lag lekker lui in de zon en plonsde wat in het water. Eindresultaat is redelijk rood moet ik toegeven, maar niets dat wat Aftersun niet kan redden! Ik deed erna een terrasje met een wijntje en goed gezelschap - Stephen King. Ik informeerde in de bar of ze op donderdag iets speciaals deden en dat was toevallig toch wel zo zeker... Ladiesnight met gratis inkom en champagne voor de dames! Ideaal om dan eens een stapje in de wereld te zetten!

Die donderdag ging ik 's ochtends naar de Botanische tuinen. Ik had me er helaas meer van voorgesteld dan het was, wat bomen, wat planten, maar het was meer een groot park dan een botanisch meesterwerk. Mijn persoonlijke opinie natuurlijk, misschien verwacht ik soms wat te veel..

's Avonds ging ik dan op weg naar de Ladiesnight. Ik ging iets drinken in een barretje vlakbij en ontmoette een toffe Ier die graag meeging naar de Monsoon, the place to be voor mij die avond. We placeerden een dansje en spraken af de volgende dag elkaar terug te ontmoeten zodat hij me wat meer van Darwin kon tonen. Die ochtend regende het helaas pijpenstelen, maar het klaarde snel weer op en zo reden we die namiddag wat rond en bracht hij me naar mooie uitzichtplekken en historisch interessante plaatsen zoals de bunkers die overbleven van WO2. Daarna gingen we samen met zijn huisgenoot een plons doen in de infinitypool van zijn buurman waarvan ze gebruik mochten maken. Met een pintje dabei, heerlijk genieten! Ze nodigden me uit om mee iets te gaan eten met hun vrienden die avond. Ik moest mijn tijd toch opvullen aangezien ik die nacht vertrok naar Melbourne dus ik ging op het voorstel in en zo zat ik die avond dus totaal underdressed in een poepchic restaurant. Achja, zo gaat dat dan. Het waren allemaal supertoffe mensen en dan is het natuurlijk weer jammer dat je afscheid moet nemen. Rond oktober gaan ze in Europa rondtrekken dus als ze België zouden passeren, kan ik hen dan weer rondgidsen.

Na het avondeten zat ik dan op de redeye richting Melbourne waar ik vier uur later arriveerde. De vriendelijkste taxichauffeur zette me af aan mijn hotel na een hele uitleg over Melbourne te hebben gegeven.

"You want coffee on the house? Is a pleasure! Go to South Yarra? Is a pleasure! You go to Claremont hotel? Is a pleasure!"

Ik checkte in en sliep meteen een paar uur bij want ik begon me wat moe en ziek te voelen. Later die dag liep ik doelloos rond in de stad, niet goed wetende wat te doen. Een vriendin stuurde me op facebook en - wat is de kans - zij zat ook in Melbourne. Ik nam meteen een uber naar haar contreien (st. Kilda) en we spendeerden de hele dag samen. Die avond gingen we naar de pinguins zien aan het strand in st. Kilda, die komen tegen zonsondergang tevoorschijn en dan kan je de kleine schattigaards dus bewonderen. En schattig dat ze waren! Het was helaas redelijk koud op de pier dus na een kwartiertje ooh's en aah's uit te roepen en veel foto's te trekken, gingen we elk terug onze eigen weg terug naar onze ho(s)tels. Op de tram terug begon iemand saxofoon te spelen, nog zo'n zalig ding aan deze stad. Muziek overal en iedereen is zo spontaan! Tovert gegarandeerd een glimlach op je gezicht!

De dag erna moest ik m'n campervan oppikken, en ik voelde me nog slechter dan de dag ervoor, m'n keel was rauw en slikken deed pijn. Ik besloot toch samen met Erika naar Tupinwatervallen te rijden, twee uur uit de stad. Het was een supermooi uitzicht, maar ik voelde me zo ziek als een hond. Erika reed terug naar de stad zodat ik een dutje kon doen en na zichzelf te hebben afgezet, reed ik naar mijn campingplek waar ik meteen m'n bed in elkaar zette en ging slapen. De dag erna was het nog erger dus ik vroeg krassend aan de dame achter de receptie waar de dichtsbijzijnste dokter was. De mevrouw zocht alles op en ik vertrok meteen naar daar. Het duurde een uur eer ik vijf minuten consultatie kreeg, maar het verdict was snel duidelijk.. angina. Antibiotica nemen en rusten! Ja zeg, net nu heel de roadtrip gepland was. Diezelfde avond vertrok ik met de ferry naar Tasmanië en ik had maar drie dagen om daar zoveel mogelijk te bezichtigen!

Ik ging terug naar de camping waar ik de hele namiddag sliep en dan vertrok ik naar de ferry. Daar aangekomen en geparkeerd in de boot zocht ik m'n stoel op en ging ik, jawel, meteen weer slapen.

Zo was het al snel ochtend en voor ik het wist waren we gearriveerd in Tasmania. Ik zocht de dichtsbijzijnde camping op, want met me zo miserabel te voelen, had ik niet echt veel op voorhand gepland. Er was er een in een National Park. Ik reed erheen en ik moet zeggen, Tasmanië is prachtig! Groene bergen, zalige wegen om op te cruisen, overal walibi's en Tasmanian devils (alhoewel ik die laatste enkel platgereden op de wegen zag..). Ik boekte mezelf een plekje in het park en wou wel wat hiking trails volgen, maar had er de energie niet voor. Ik reed dan maar naar Lanceston, de stad anderhalf uur van waar ik zat. Ik liep wat door het park en ging erna iets drinken, maar ik begon me al snel terug slechter te voelen dus ging dan maar weer terug naar m'n campingplek. Zo jammer dat net nu ik ziek moest worden. Ik kroop wederom vroeg onder de wol en de dag erna ging het eindelijk een beetje beter. Dat merkte ik doordat ik alweer op m'n GPS begon te roepen en kon meezingen met de radio. Kleine stapjes.

Ik reed die woensdag zes uur naar Port Arthur helemaal in het zuiden, wat wel wat langer duurde dan ik dacht. Tegen dat ik was aangekomen, was het al donker. Ik besloot dan maar in de lokale kroeg een pintje te pakken, ontsmetting voor de keel, en raakte aan de praat met een lokale zeventiger genaamd Ted.

"Would you like a little tour, I've lived here all my life I can show you a thing or two?"

"That depends.. are you gonna kill me in the bushes?"

Hij keek me verbaasd aan.

"No, that's not the plan."

"Then I'd love a tour, yeah!"

We namen een drankje voor onderweg mee en vertrokken we. Hij toonde me al de mooie plekjes. Helaas verstond ik door z'n dialect weinig van wat hij zei, maar ik had in ieder geval mooie foto's van Port Arthur, wat een magnifieke plek is!

Levend en wel kwam ik terug toe in de kroeg en praatten we wat na, dan was het tijd terug te gaan naar m'n camping. Ik bedankte Ted voor de tour en reed terug naar het camperpark, waar er net een schoolexcursie was. Tof zeg, tientallen jengelende kinderen net naast de deur...

Ik sliep toch goed die nacht en werd pas wakker toen een nieuwsgierige kraai op het dak wandelde en door m'n moonroof binnenkeek. Verschieten zeg. Maar ik dek m'n dakraam toch niet af hoor, zalig om 's nachts alle sterren te zien!

Ik vertrok dan maar wederom met m'n campervan terug naar het noorden want die dag moest ik de ferry nemen, terug naar Melbourne. Ik pakte de kustweg, dat gewoon prachtig is, zo mooi kan je het niet bedenken en m'n foto's doen het geen eer aan! De weinige die ik heb aangezien ik niet altijd kan stoppen om het uitzicht te trekken en blind foto's trekken terwijl ik rijd, had niet echt het beoogde effect. Voor ik de kustweg opging, stuurde de GPS me door een bos op een of ander zandweggetje. Wat was dat zeg, al hobbelend en glijdend reed ik door niemandsland, ik was even bang dat Google Maps en een bushkiller een overeenkomst hadden om nietsvermoedende toeristen de bush in te lokken. Maar uiteindelijk na een goed uur hobbelen en bobbelen kwam ik toch weer op asfalt terecht.

De rest van de weg was dus zalig cruisen naast de zee of door de groene bossen en weiden in het hart van Tasmanië. Ook al heb ik niet veel gezien en gedaan, ik haalde al genoeg plezier door over die smooth geplaveide straten en bochten te scheuren en de scenery in me op te nemen.

En voor ik het wist wat ik alweer aan de ferry toegekomen. Nu ik me wat beter voelde kon ik tenminste die grote boot eens checken. Een cinema, een restaurant, een bar, een gamehal, ... Alles hebben ze hier aan boord. Ja ik hield het bij een pintje en een wijntje in de bar, je kent me ondertussen toch al?

Ik leerde een Amerikaans koppel kennen en babbelde wat met hen en kroop redelijk vroeg op m'n ongemakkelijke stoel voor een paar uur slaap die ik niet echt had aangezien er een luide snurker in de rij naast me zat.

Aangekomen in Melbourne reed ik naar dezelfde campingspot en na in te checken en een lekkere warme douche ging ik wederom de stad in om de Victoriamarkets te bezichtigen en misschien wat souvenirs op de kop te tikken. Ik kocht er inderdaad, maar enkel voor mezelf. I'm a sucker for those markets!

In de namiddag sprak ik terug af met Erika en gingen we samen met enkele mensen van haar hostel iets drinken en poolen. Eindelijk nog eens een deftige tafel om me op uit te leven! In de avond werd iedereen wat hangry en na een Domino's pizza gingen we onze eigen weg en reed ik terug naar het trailerpark.

Zaterdag was het helaas zo'n slecht weer dat ik het merendeel van de dag vulde met was doen en een boek lezen. Niet heel comfortabel moet ik toegeven. De campervan is wel oke om in te slapen en rond te rijden, maar om een dag in te spenderen is een beetje teveel van het goede. Ik was blij dat ik 's avonds weer terug naar de stad kon trekken om de zonsondergang op de hoogste toren in Melbourne te bewonderen: de Eurekatower! Het was wat bewolkt om de zonsondergang te zien, maar het uitzicht was adembenemend! Ik ging ook in de attractie 'The Edge' waarbij je in een glazen kubus uit het gebouw wordt geschoven. Dat was leuk om te doen, maar ietwat overrated!

Na een halfuurtje in de toren te hebben gespendeerd ging ik met de lift in 38 seconden alle 88 verdiepingen naar beneden en kwam ik daar toch wel net naast de deur een Belgisch biercafe tegen zeker. Ja dan kan je niet anders dan een pintje gaan pakken he! Erika kwam me gezelschap houden en na een paar Belgische krieken en Stella's was het dan tijd om echt afscheid te nemen, want de dag erna vertrok ik naar Adelaide! Aan het koude, miezerige weer in Melbourne ontsnappen! Maar ik moet zeggen, van alle steden die ik hier al zag, vind ik Melbourne zeker al de tofste! Supermooie stad, leuke mensen, als ik kan kom ik hier zeker nog eens terug! Maar een roadtrip betekent rondtrippen, dus nu is het tijd voor het volgende op de agenda!