Sydney vond ik niet zo'n fijne stad, heel onguur. Ik zat wel in het Central Business-disctrict over het station waar ze ook net een straat aan het heraanleggen waren. Deze was helemaal opengebroken met hoge hekken rond waardoor je de overkant van de straat zelfs niet zag. Slecht voor de coördinatie zoals ik later ontdekte. Er waren heel veel daklozen en mensen die ronddwaalden onder invloed van weet ik wat. Ik ben dan toch heel dapper alleen een pintje gaan drinken aan de overkant van de straat. Die ik dus niet vond door de wegenwerken. Ik heb wat in cirkeltjes rondgelopen eer ik de doorgang vond om over te steken. Er staat dan effectief iemand met een lichtgevende staaf om dit aan te duiden, dag en nacht. Die Australiërs hebben de vreemdste jobs en goed werkt het niet, want ik zag ze dus niet staan...

Uiteindelijk in de bar toegekomen, was ik wat aan het bijschrijven toen een jongeman in lederhosen, redelijk dronken, vroeg of hij erbij kon komen. Ik zei dat dat oké was, kwestie van sociaal te zijn. Hij vertelde me dat er zowel een Oktoberfest-festival gaande was als verscheidene Halloweenfeestjes op de universiteit. Toen viel m'n euro pas dat er inderdaad heel veel Duits geklede mensen rondliepen, zelfs in de kamer van m'n hostel hadden er meisjes zo'n typische outfits aan. Ik dacht dat dit ook gewoon een Halloweenkostuum was. Helaas was hij zo dronken dat hij dezelfde vragen bleef stellen en uit het niks bleef zeggen dat ik een muzikale carrière moest uitbouwen. Waarop ik zei dat dat waarschijnlijk het laatste is wat de wereld nodig heeft. Dat gaf hem blijkbaar een reden om nog meer te pushen. Ik heb hem dan maar afgewimpeld, waarna er weer een andere Australiër aan m'n tafeltje plaatsnam. Maar deze man was van de buurt waar ik heen ging en we hadden een heel leuk gesprek over zijn job in de naburige stad en over de baan van zijn vriendin. Hij vroeg me of ik wel wist waar ik aan begon in Nyngan. Duidelijk niet, ik weet totaal niet wat te verwachten. 'Je zit in een gat van een dorp,' zei hij, 'Nyngan stelt heel weinig voor!' 'Ik zal het wel ontdekken,' antwoordde ik hem. Ik toonde hem ook de lijst die een vriendin had opgesteld met zaken die ik zeker moest doen of zien en hij vond dit heel amusant. Australisch liedje leren? Check! Crocodile Dundee ontmoeten? Misschien als ik LA tegenkom op weg naar Nyngan want dat is blijkbaar waar hij woont..

Na nog een midnight KFC-burger ging ik terug naar de hostel want om zes uur moest ik er weer uit om mijn trein naar Dubbo (New South Wales) te halen. Aangezien Sydney nog eens een uur later is dan Brisbane, voelde dit dus aan als vijf uur toen de wekker afging.

Ik heb de trein gehaald en was weer meer dan vijf uur onderweg naar Dubbo. Onderweg zie je ook niets anders dan groene velden, schapen, koeien en drenkplaatsen. Een dorpje links en rechts en dat is het zowat. Dit land is zo groot, de afstand die ik hier al afgelegd heb zou me vanuit België halfweg Rusland brengen, maar hier ben ik op de kaart amper bewogen. Ze hebben boerderijen groter dan België!

Ik zat naast een hele lieve dame met wie ik even gepraat heb over aboriginals en de mentaliteit van de inlanders. Hoe dieper je het land intrekt, hoe sympathieker de mensen en hoe lager de criminaliteit. Dit geldt helaas niet voor aboriginals maar dat is een heel ander verhaal.

Het is wel grappig dat iedereen die je tegenkomt een immigrant is. Zij kwam van Hongarije, de man van het buffet uit Engeland enzovoort enzoverder.

Nadat ik in Dubbo toekwam moest ik nog twee uur met de bus naar Nyngan zelf waar ik uiteindelijk werd opgewacht door m'n nieuwe baas. De busreis verliep vlot, zeker omdat ik voor het merendeel aan het slapen was.

De baas was wel oké, er waren ook al twee meisjes bij, maar die hielden zich precies wat op afstand. Ze proberen me waarschijnlijk eerst wat in te schatten!

Ik mocht al meteen mee naar de winkel. Hier winkelen houdt in dat ze vijf rekken hebben klaar staan met alles dat hij besteld heeft en we dit in de ute laden.

Nadat alles ingeladen was, vertrokken we weer naar de finale bestemming. Jaja, weer een uur in de auto! Hier is het vrij dor, ze hebben al een tijdje weinig regen gehad en dat merk je.

Ik had al een heel goed gesprek met hem over vanalles en nog wat, ik denk dat hij me ook wel oké vind. Het is wel een verstokte kettingroker, maar ik mag niks zeggen als een één-week geheelonthouder.

Onderweg zag ik al meteen een kangoeroe. Dood, op de weg. Stond op m'n lijst dat ik er een moest spotten en er staat niet bij of die levend moest zijn. Check, kangoeroe gezien! Maar er zijn er nog duizend die gezond en wel rondhuppelen hoor, geen paniek! Ze zijn ook wel wat suicidaal, want je ziet er heel veel wachten aan de kant van de weg om dan ineens over te springen als je er bijna bent. Rare beesten. Erna zag ik nog een hele kudde emoes. Als kudde het juiste woord is?

Na een uur kwamen we dan eindelijk toe op de eindbestemming. En ja, het is inderdaad echt een gat zoals de man van de bar al had gezegd. En dit was dan eigenlijk Nyngan zelf niet, maar gewoon land erbuiten, ik weet niet of dit zelfs nog wordt beschouwd als deel van het dorp of gewoon weg en grond tussen dorpen in. Ik zit in de middle of nowhere! Er staan schuren met honderden schapen in, klaar om geschoren te worden, een paar basic bungalows voor de medewerkers met enkel een bed, aparte schuren met basic douches waar ze een vuur moeten stoken onder de waterton om warm water te creëren, wc's die niet meer zijn dan een halve ton over een gat in de grond waarvan meer dan de helft zelfs geen deur heeft.. waar ben ik beland?

Ik kreeg een hele rondleiding en alhoewel het echt wel helemaal anders is, heb ik er wel een goed gevoel over. En hij ook over mij, want hij zei dat ze de meisjes wat ruwer moesten maken in het begin, maar dat ik dat precies al wat ben.

Er is nergens bereik, buiten aan één raam in de schapenscheerdersstal en boven op een heuveltje waar er een poeltje is en er duizend vliegen tegen je gezicht aanbotsen. En dan moet je nog rond de poel blijven bewegen om het bereik te behouden. Ik wou outback? Ik heb het gekregen, veel meer dan dat zelfs.

Maandag begint het dus echt, ik ben heel benieuwd hoe dit nog gaat verlopen én hoe ik deze blog upgeload ga krijgen! Blijf vooral volgen hoe het afloopt, ik ben benieuwd samen met jullie!