Sheephandling

Zo lieve mensen, de eerste werkweek als shedhand zit er zogoed als op! Hoe ga ik dit in godsnaam samenvatten? Deze nieuwe wereld valt niet in een paar woorden te vatten, maar ik ga het proberen!

De eerste dag werd ik om kwart voor 7 aan de shed verwacht. Naar goede gewoonte stommelde ik dus te laat uit m'n slaapzak en was het vlug vlug tanden poetsen aan de watertank - en ik kan wel vertellen dat dat 't enige is dat ik hier 's morgens doe aangezien er zelfs geen spiegels zijn om meer dan dat te kunnen doen. Niet dat ik hier in Australië al veel decadenter gedaan heb dan lenzen insteken en wat mascara aandoen. Bon, niemand leest deze blog voor make-uptips, dus moving on. Erna heb ik snel een ontbijtje binnen gestoken, want godzijdank worden alle maaltijden voorzien door onze kokkin. Wel technisch gesproken is zij ook een roussabouder (ik ga nog verder op de term in) want de echte kokkin heeft een operatie gehad. Maar ik klaag niet, ik heb hier al goed gegeten. Oke anyway, ik sta dus toch op tijd aan de shed, wat ook maar twee minuten wandelen is, maar hey, ik kan toch op tijd komen, wie had dat gedacht?

De Bossman gaf me een korte uitleg, stak een bezem in m'n handen en ik kon beginnen. De bezem is by the way niet veel anders dan een rubberen lat aan een ijzeren staaf, logisch, want anders zou de vacht van de schapen er gewoon in blijven hangen. De bedoeling is dat ik met de bezem de wol wegveeg die overal in 't rond springt en voornamelijk de konten uit de pelzen veeg. Niet zo gemakkelijk als je zou denken aangezien de scheerders met zes tegelijk begonnen te scheren en je dus van links naar rechts rent om kontgaatjes uit pelzen te halen en in de 'stained buts' te steken of andere wol in de 'locksbuts' (een but is een grote zak om wol in te verzamelen en stained betekent hier met een mooi woord dat er pis of kak aan de pels hangt, locks daarentegen zijn korte stukjes wol die overal af dwarrelen). Deze buts steken dan weer in grote ijzeren butholders. (Ik verzin deze namen niet hoor mensen).

De bezem is merendeel voor de show in het geval van 'stained wool' aangezien je vaak met je handen in de kaka moet grabbelen om deze los te trekken. Meteen ook de bedoeling van dit eraf te halen voor de vachten op de tafel worden gegooid om daar de vuile randen af te halen. Ik had er de eerste dag maar twee die ik op tijd kon verwijderen voor de shearer z'n volgende positie aanneemt en je dus je kans hebt gemist. Ik ben wel nog nooit zo blij geweest met een schapenkont. Als Australië me al 1 ding heeft geleerd, is het blij te zijn met kleine dingen. Zoals poep aan je handen in plaats van in de pels.

Dan was het tijd voor de tweede job: aan de tafel de vuile randen van de pels halen. Je hebt stained en je hebt gewoon sweaty ends. Ik zag in 't begin enkel pels, dus ik begon links en rechts maar wol af te scheuren, maar zo werkt 't dus niet.

"Follow my hands, watch what they do!" zei Bossman.

"I would if I could see them, they're moving so fast!"

De bedoeling daarvan is de slechtere kwaliteit wol te scheiden van de betere.

En als de 'buts' te vol geraken, moet je erin springen en met je voeten alles wat vaster drukken, zo kan er 3x meer in. Ik zit dus niet enkel met m'n handen in de kak, maar soms ook nog eens met m'n voeten als ik in de 'stained buts' sta te trappelen. Outback? Outkak ja.

De wol wordt - als ze niet in buts worden gestoken - per kwaliteit in een soort gangen gestapeld die vanachter met een deur geopend kunnen worden door de perser. Die perst dan alles samen in grote balen.

Een derde aspect van de job is de pelzen ophalen als de shearers klaar zijn met scheren en de vachten op de tafel gooien met een bepaalde techniek zodat je snel de 'sweaty of stained ends' eraf kan halen. Dit moest ik dag 1 echter nog niet doen.

En al deze jobs samen noemen ze hier dus roussabouden, wat mijn taak is als shedhand. (Of shithand zoals een Nederlands meisje hier wekenlang dacht. Grappig, maar accuraat).

En dat doe ik nu dus van 7 tot half 6 met, na 2 uur-shiften heen en weer lopen, rondspringen, bukken en gooien, een halfuur pauze en een uur lunch. Ik had een fitnessabonnement, maar zo'n workout heb ik nog nooit gehad. Waarschijnlijk omdat ik mijn fitnessabonnement de laatste tijd enkel gebruikte om te douchen aangezien die thuis kapot was. Ik had die misschien toch beter kunnen benutten..

Ik had ook nooit gedacht dat schapen scheren zo bloederig kon zijn - ondanks mijn eigen ervaringen met benen scheren, dat kon ook wel eens bloederig aflopen en lijken of ik een schaap in de douche had geslacht. Bon, hier zitten ze dus ook wel eens door de huid en het gebeurt dat de snee te diep is en dan moet de shearer het schaap dus toenaaien. Ik heb zelfs al een stuk bot uit een poot zien steken en wilde verhalen gehoord over darmen die eruit komen. Maar wat naald en draad en je ziet er niks meer van! Kan je al raden wie het het bloed met een stuk wol mag opvegen?

De schapen geven wonder boven wonder amper een kik, die lijken soms wel gehypnotiseerd. Misschien voelen dieren pijn toch anders. Al die filosofische gedachten die door mijn hoofd gaan als ik in kak sta te trappelen, je staat er versteld van.

En net toen ik dacht dat ik het onder controle begon te krijgen, brachten ze de rammen binnen. Big ass sheep met cohones zo groot als meloenen, cantelopen weliswaar, maar toch! En de stank, eikebah, nog meer kak dan anders!

Maar om een lang verhaal kort te maken: (haha grapje, ik ben er nog lang niet hoor) 't is wel pokkezwaar werk en ik voel spieren in m'n lijf die ik niet eens wist dat ik had. Maar ach, 't doet enkel maar zeer als ik beweeg..

Ik moet zeggen dat de baas wel heel chill is. Ik heb wat last met m'n bankaccount hier geactiveerd te krijgen en hij zag me vloeken op de heuvel toen het bereik weer wegviel, hij gaf me een biertje en zei dat ik volgende week wel tijd zou hebben in de stad om het te regelen. Als je geld nodig hebt, kan dat geregeld worden, maak je geen zorgen! Ik ga morgen naar de stad, wat heb je nodig, ik neem het ineens mee!

"Just some beer, preferably Stella, and a unicorn please?"

"I can arrange the beer, even though Tooheys is better. But a unicorn will take time!"

"Then just get me a donkey with a partyhat!" was mijn antwoord.

En effectief, de dag erna stond er een sixpack Stella Artois in de koelkast en een ezel voor de deur... Zijn jullie ermee weg? Zot, geen ezel voor de deur, wel Stella in de frigo!

Ik moet zeggen dat de baas precies veel potentie in mij ziet. Arme man, waarschijnlijk is hij legally blind. Dag 2 toonde hij me al de boeken, hoe de administratie in elkaar zit, en zei me dat hij ziet wanneer er mensen komen die hersenen hebben en uitdaging nodig hebben. Normaal moet hij eerst wat mongul in mensen steken (dat betekent je wat ruwer maken), maar dat ik dat precies al had. Ja, er steekt serieus wat mongool in mij, dat had hij al goed gezien. Heel wat mensenkennis heeft die man!

Ook spiermassa is belangrijk, maar dankzij mijn duizend bijjobs en zeker het restaurant waar ik zware borden en plateaus heen en weer zeulde, was dat al in de sjakoche.

Hij vertelde me dat je in deze job met de juiste attitude snel omhoog kan klimmen en $2000 tot zelfs $4000 per week kan verdienen. Lezen jullie dit ook, 24+?

Hij zei me dat ik in een paar weken zijn beste shedhand kon worden.. Wie had gedacht dat ik potentieel had in de schapenbusiness? I didn't choose the wooly life, the wooly life chose me!

De volgende dagen was het meer van hetzelfde, inclusief de huiden gooien, wat echt niet evident is! Ik hoorde erna van de andere meisjes dat het normaal weken duurt eer iemand zelfs maar iets anders mag of kan doen dan schapenkonten wegbezemen. Ik gloei een beetje van trots - en mijn spieren van de pijn.

Het is ook niet allemaal kommer en kwel hoor. Er zijn ook leuke momenten! Zoals toen ik de baas vertelde dat ik op Springbrook al met een schaap had geworsteld. Ahja? Ga er dan maar een halen! En ik stond vijf minuten later effectief met een schaap voor z'n neus, piece of cake boss! Dat had die niet zien aankomen hoor! En toen we een runaway sheep hadden, heb ik die ook tegen de grond gewerkt en terug in de stal gesleurd. Belgisch gerief hé, evengoed als Stella!

Helaas moest ik erna dan maar wat ongeschoren schapen zoeken die door de koker waren ontsnapt, met al die ervaring die ik al had... Toeme, ik en mijn uitsloverij altijd. De koker is trouwens waar de geschoren schapen doorgaan om in een andere wei terecht te komen.

"Are you sure this is not something like dropbears and koalanests? I know the touristjokes by now!"

Nee nee, 't is voor echt!

Ik dus door die - jawel - strontkoker. Geen ongeschoren schaap te zien natuurlijk, die waren door de boer al lang terug gedreven. Daar zat ik dan met een broek vol kak. Langs de buitenkant welteverstaan!

En gisteren hebben we een schaap geslacht! We als in, de baas slachtte het schaap en wij keken toe hoe hij dat deed, villen en al! En wat stond er dus vandaag op het menu? Kip! Haha nee, schaap he!!

Vrijdag nog een laatste dag werken en dan begint het weekend! Terug naar de bewoonde wereld!!! Ikeb nog geen idee hoe dat hier in z'n werk gaat, maar hij informeerde me al dat ze wel eens gaan vissen en jagen, bbq'en, waterskiën, naar de bergen, naar het strand,.... En morgen zou er een amateur boksmatch zijn. En ja, ik hou m'n grote mond voor ik nog beweer dat ik ook kan manhandlen en niet alleen sheephandlen. Ik zou graag met al m'n tanden terugkeren naar België!!

Ik kijk uit naar de volgende avonturen, samen met jullie!


Reacties

Reacties

Pascale verbist

Jij moet later je ervaringen bundelen in een boek. Ik zit helemaal mee in het verhaal en zie het zo voor mij gebeuren. Geweldig !

Marina

Ik ga dit nog een tweede keer lezen, zo n verhaal ??? geniet van het weekend xxx

Mj

Geweldig Vicky,
Dat van dat bundelen had ik ook al gedacht, moet je zeker doen.
Wat jij allemaal meemaakt, tof om te volgen, zo realistisch.

Gerd

En of we uitkijken naar je volgende avonturen!?

Kathy

Is echt een andere wereld! Ik ben zelf op een boerderij, van mijn grootouders, grootgebracht. Echt een leuke ervaring waar ik nog steeds aan denk. Tis anders dat wij gewoon zijn, hihi. Dat gaat over het overleven. Ben fier op u! Dat heeft ook psychologisch een andere kijk op het leven he? dikke knuffel, en ik lees graag uw dagboek XXX

RDB

*Hahaha*

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active